Translate

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Οι κρυφοί θησαυροί του Μοναστιρακίου.

  Σήμερα σκέφτηκα να αναφερθώ για μια περιοχή της Αθήνας, η οποία είναι μες στην καρδιά μου και είναι γεμάτο θησαυρούς, για το Μοναστηράκι. Μια περιοχή ανάμεσα στο παλιό και το σύγχρονο, το παρελθόν και το σήμερα. Με το που φτάνεις στην πλατεία, μπορείς να καταλάβεις αμέσως αυτό που γράφω. Μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα μπορείς να δεις το πέρασμα της Ελλάδος μέσα από τα χρόνια. Πρώτο πρώτο, θα δεις το τζαμί, κατάλοιπα της Τουρκοκρατίας, χτισμένο το 1759 και το οποίο δεν έχει μιναρέ. Ακριβώς δίπλα θα δεις την βιβλιοθήκη του Ανδριανού και όλα αυτά περιβάλλονται από μπαράκια, καφετέριες και κουτούκια.




  Βέβαια για το Μοναστηράκι, τα έχουμε ξανά πει και σε πιο παλιά άρθρα. Σε αυτό που δεν είχα αναφερθεί τότε, ήταν για τους κρυφούς θησαυρούς που μπορείς να βρεις στα γραφικά σοκάκια αυτής της γειτονιάς. Στο Μοναστηράκι υπάρχει, στην οδό Ηφαίστου, μια "χρονομηχανή". Σε αυτόν το δρόμο, υπάρχουν μαγαζάκια από μια άλλη εποχή, από τότε που το σημείο εκείνο λεγόταν "Γιουσουρούμ" και οι άνθρωποι ήταν φτωχοί, αλλά είχαν αξιοπρέπεια.

  Τότε, το Γιουσουρούμ, είχε τορναδόρους, αμαξάδες, σιδεράδες, μικροπωλητές, μαγαζιά με αντίκες κ.α. Τώρα έχουν αλλάξει οι εποχές και πλέον, στην οδό Ηφαίστου, δεν θα δεις τορναδόρους και σιδεράδες, αλλά μαγαζιά με παπούτσια και ρούχα, που συνήθως έχουν και τους κράχτες, για να προσελκύουν πελάτες, μαγαζιά με στρατιωτικά είδη και πολλά άλλα. ΌΜΩΣ, ευτυχώς για μας, τους νοσταλγούς μιας άλλης Αθήνας, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει και τόσο πολύ.


  Ακόμα μπορείς να βρεις μαγαζάκια χωμένα στα στενά, τα οποία έχουν πολύτιμους θησαυρούς. Βιβλιοπωλεία από μια άλλη, περασμένη εποχή. Μαγαζιά με αντίκες, που βλέποντας τες, νομίζεις πως ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια σου οι ιστορίες που κουβαλάνε αυτά τα παλιά έπιπλα. Κομοδίνο, τραπέζια, μπιζουτιέρες, τουαλέτες, καρέκλες...και η λίστα δεν τελειώνει! Εκτός από έπιπλα όμως, μπορείς να βρεις και μικρά αντικείμενα τα οποία είναι και αυτά πάρα πολύ παλιά. Αντικείμενα όπως, καθρέφτες, μπιμπελό, όμορφα αντικείμενα που καπελώνεις τη φλόγα για να σβήσεις το κερί, κιάλια, τηλεσκόπιο...πραγματικά ότι τραβάει η ψυχή σου! Και σε αυτό όπου εγώ χάνομαι, είναι τα κόμικ. Πραγματικά, μπορώ να περάσω όλη μου την μέρα εκεί. Έχω βρει κάνα δυο βιβλιοπωλεία πού έχουν διάφορα όμως, όπως DVD, CD, χάρτες και φυσικά βιβλία. Μεγάλη μου αγάπη είναι τα Κόμιξ του Τερζόπουλου, που δυστυχώς σταμάτησε η κυκλοφορία του. Έχουμε και αφιέρωμα γι'αυτό το σοβαρό γεγονός για τον τύπο, μιας και μαζί με το Κόμιξ, σταμάτησε και το Μίκυ Μάους, το πιο παλιό εν ενεργεία περιοδικό στην Ελλάδα, αλλά αυτά τα έχουμε πει σε πιο παλιό άρθρο μας. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχάσω τους πλανόδιους πωλητές, που εκθέτουν και αυτοί τα δικά τους καλούδια. Παλιά ρολόγια, τηλεκάρτες, νομίσματα απ'όλο τον κόσμο και διάφορων εποχών, γραμματόσημα και οτιδήποτε τραβάει η ψυχή σου.


  Πραγματικά κάθε βόλτα σε αυτήν τη περιοχή της Αθήνας είναι ξεχωριστή, γιατί είναι σίγουρο πως θα βρεις και κάτι διαφορετικό, κάτι μοναδικό που θα σε κάνει να νοιώσεις πως έχεις βρει τον πιο ακριβό θησαυρό του κόσμου. Και εκτός αυτού, το τοπίο για να κάνεις την βόλτα σου είναι τόσο μοναδικό, αυτό το πάντρεμα που γίνεται με το παλιό και το νέο, που δεν θα καταλάβεις για πότε έφυγες από το Μοναστηράκι και έχεις καταλήξει να γυρνάς ολόκληρο το ιστορικό κέντρο της πόλης μας. Καλή αντάμωση λοιπόν στα γραφικά σοκάκια της Αθήνας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου